(ಭಾವಾನುವಾದ)
ನನ್ನನ್ನೇ ನಿನ್ನ ಬಾಳು ಎಂದು ಕರೆಯದಿರು,
ನನ್ನೊಲವೇ||
ಅರಿವಿಲ್ಲದವರಂತೆ
ನನ್ನನ್ನೇ ನಿನ್ನ ಬಾಳು ಎಂದು ಕರೆಯದಿರು
ಸದಾ ಎಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುವುದು ಈ ಬಾಳು?
ಅರಿವಿಲ್ಲದವರಿಗೆ ಏನು ಗೊತ್ತು, ಬಿಡು,
ಆದರೆ ಅರಿತೂ ಹೋಗುವವರು ಯಾರು
ತೊರೆದು ಈ ಬಾಳನ್ನು?
||ನನ್ನೊಲವೇ,
ನನ್ನನ್ನೇ ನಿನ್ನ ಬಾಳು ಎಂದು ಕರೆಯದಿರು,
ನನ್ನೊಲವೇ||
ನನ್ನೀ ಒಣಗಿದ ಕಣ್ಣುಗಳು
ಸುರಿಸಿದ್ದವೆಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಸೋನೆಯನ್ನು
ಆದರೆ ಈ ನೆನೆದ ಕಣ್ರೆಪ್ಪೆಗಳು ಬಿಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ
ಜಾರಲೆಂದೂ ಎರಡು ಹನಿಗಳನ್ನು
||ನನ್ನೊಲವೇ,
ನನ್ನನ್ನೇ ನಿನ್ನ ಬಾಳು ಎಂದು ಕರೆಯದಿರು,
ನನ್ನೊಲವೇ||
ತುಟಿಗಳು ಬಾಗಿವೆ ತುಟಿಗಳ ತಾಕಿವೆ
ಉಸಿರು ಉಸಿರಲಿ ಸೇರಿ ಒಂದಾದಂತಿದೆ
ನುಡಿದು ಬಿಡು ನೀನು ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ
ಈ ಎರಡು ಜೋಡಿ ತುಟಿಗಳ ಮಾತುಗಳನ್ನು
||ನನ್ನೊಲವೇ,
ನನ್ನನ್ನೇ ನಿನ್ನ ಬಾಳು ಎಂದು ಕರೆಯದಿರು,
ನನ್ನೊಲವೇ||