ಮನಸ್ಥಿತಿ!

ಸಖೀ,
ನಮಗೆ ಅತಿ ಪ್ರಿಯರಾದವರ ಪ್ರತಿ ನಡೆಯೂ ನಮಗಿಷ್ಟವಾಗುವುದು ಇದೆ
ಒಂದು ಹಂತದಲ್ಲಿ ಅವರ ಪ್ರತಿ ನಡೆಯನ್ನು ನಾವು ದ್ವೇಷಿಸುವುದೂ ಇದೆ;

ಮನುಜನ ಮನಸ್ಥಿಯ ಅರಿವು ಸುಲಭದಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಆಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ ಕೇಳು
ಏಕೆ ಏನು ಎಂದು ವಿಮರ್ಶಿಸುತ್ತಾ ಕೂತುಬಿಟ್ಟರೆ ಬಾಳೆಲ್ಲಾ ಬರೀ ಗೋಳು!

ಹಸನಾಯ್ತು ಬಾಳು!

ಸಖೀ,
ನಿನ್ನ ಮಾತುಗಳಿಗಿಹವು ನೂರೆಂಟು ಅರ್ಥಗಳು
ಅವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಅರಿಯಲೆತ್ನಿಸಿದೆ ವ್ಯರ್ಥ ಗೋಳು;

ಕೈಸೋತು ಸುಮ್ಮನೇ ಕೂತುಬಿಟ್ಟಾಗ ನಾನು
ಹೂ ನಗೆಯಿಂದ ಬಾಳು ಹಸನಾಗಿಸಿಹೆ ನೀನು!

ನಕ್ಕು ಸುಮ್ಮನಾಗು!

ಸಖೀ,
ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನಕ್ಕು ಸುಮ್ಮನಾಗು ನೀನು
ಬರಿದೆ ಮಾತಿಗಿಳಿಯಬೇಡ ಇಲ್ಲೆಲ್ಲೆಲ್ಲೂ;

ಜಾಗ್ರತೆಯಿಂದ ಮುನ್ನಡೆಯುತಿರು ನೀನು
ಕೊಚ್ಚೆ ಈ ನಗರದ ಬೀದಿಗಳಲಿ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ!

ಇನ್ನು ಮೌನವೇ ಚೆನ್ನ!

ಸಖೀ,
ಮೌನಿಯಾಗಿ ಉಳಿದರೆ ನಾನು ಮಾಗುತ್ತಾ ಸಾಗುವೆ
ಮಾಗಿದಂತೆ ಇನ್ನಿನ್ನೂ ಮೌನಿಯಾಗುತ್ತಾ ಹೋಗುವೆ;

ಮಾತು ಮೌನಗಳ ನಡುವೆ ಅಂತರ ಅತ್ಯಲ್ಪವೇ ಕಣೇ
ಮಾತು ಮಾತುಗಳ ನಡುವೆ ಸುದೀರ್ಘ ಮೌನ ಕಣೇ!

ನಂಬಿಕೆ ಇದೆ!

ಸಖೀ,
ಬಾರದ ನಿನಗಾಗಿ ಕಾಯುವುದರಲ್ಲೂ ಒಂದು ಆನಂದವಿದೆ.
ಏಕೆಂದರೆ, ಅಲ್ಲಿಗೆ ನೀನು ಬರುತ್ತೀ ಎಂಬ ಒಂದು ಸುಳ್ಳು ಸೂಚನೆ ಇದೆ;

ಕಾಣದ ದೇವರನ್ನು ನೆನೆಯುವುದರಲ್ಲೂ ನನಗೆ ಆನಂದವಿದೆ.
ಏಕೆಂದರೆ ನನ್ನ ಪ್ರತಿ ಉಸಿರಿನಲ್ಲೂ ಆ ದೇವರ ಇರವಿನ ಸೂಚನೆ ಇದೆ!

ನೀನೆಲ್ಲಿರುವೆ?

ದೇವಾ,
ನಮ್ಮೂರ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಮುಂದೆ ನಿಂತಿದ್ದೆ
ಗರ್ಭಗುಡಿಯ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಬೀಗ ಜಡಿದಿತ್ತು;

ನೀನು ಒಳಗಿರುವೆವೋ ಹೊರಗಿರುವೆಯೋ
ಅರಿಯಲಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ, ಮರಳಿದೆ ಅಲ್ಲಿಂದ,
ಈ ಮನವೊಂದು ಗೊಂದಲದ ಗೂಡಾಗಿತ್ತು!

ಪ್ರತಿದಿನವೂ ದೀಪಾವಳಿ!

ಸಖೀ,
ನನ್ನೆರಡು ಕಣ್ಣುಗಳ ಹಿಂದಿನ ದೃಷ್ಟಿ ನಮ್ಮಮ್ಮ ಅಪ್ಪ
ಅವರಿಂದ ದಕ್ಕಿದ ಜ್ಞಾನಕ್ಕಿಂತ ಮಿಗಿಲಿನ್ನಾವುದಿಲ್ಲಪ್ಪ;

ಅದರಿಂದೀ ಬಾಳಹಾದಿಯಲಿ ದಿನವೂ ದೀಪಾವಳಿಯೇ
ಕಗ್ಗತ್ತಲು ಕವಿದ ಮರುಕ್ಷಣವೆನ್ನ ಪಯಣ ಅವರತ್ತಲೇ!