ವಾಸ್ತವ!

 

ಸಖೀ

ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ

ನಮ್ಮ ಮನದಲೇಳುವ

ಭಾವನೆಗಳ ಅಲೆಗಳನು

ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿರಲು

ಬಿಟ್ಟುಬಿಡೋಣ

ಗರಿಗೆದರಿ ಹಾರಲಿಚ್ಚಿಸುವ

ಬಯಕೆಗಳ ಹಕ್ಕಿಗಳನು

ನಮ್ಮ ಕಲ್ಪನೆಯ ಆಗಸದಲಿ

ಹಾರಬಿಡೋಣ

 

ನಿಜಕ್ಕೂ ಅದರಿಂದೊಂದು

ತೆರನಾದ ಆನಂದವಾಗುತ್ತದೆ

ಯಾವುದೇ ಭಯಾತಂಕಗಳಿಲ್ಲದೇ

ಸ್ವಚ್ಚಂದವಾಗಿ, ಎಲ್ಲೆ ಮೀರಿ

ಸುತ್ತಿ ಬರುವ ಆ ಹಕ್ಕಿಗಳು

ನಮ್ಮ ಮನಕೆ ಮುದ ನೀಡುತ್ತವೆ

 

ನಮ್ಮದೇ ಕಲ್ಪನಾ ಲೋಕ

ನಮಗಿಷ್ಟವಾದ ಜನರೇ

ಅಲ್ಲಿ, ನಮ್ಮ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತ

ಅಲ್ಲಿ ಕೇಳಿ ಬರುತ್ತವೆ

ನಮಗಿಷ್ಟವಾದ

ಮಾತುಗಳೇ ಅತ್ತ – ಇತ್ತ

 

ಒಂದೆಡೆ ವಿರಹದ

ನೋವಿದ್ದರೂ ಆಗ

ಅದೆಂತಹ ಆನಂದ

ಆದರೆ ಮಿಲನದಲಿ

ನಮಗೆ ಬರೇ

ಭಯ – ಆತಂಕಗಳಲ್ಲದೇ

ಎಲ್ಲಿದೆ ಆನಂದ?

 

ಮುಖಾಮುಖಿಯಾದಾಗ

ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಮನಸಾರೆ

ನೋಡಲಿಚ್ಚಿಸುವ ಕಣ್ಣುಗಳಿಗೆ

ಸದಾ ಇರುತ್ತದೆ ಈ ಸಮಾಜದ

ಹದ್ದು ಕಣ್ಣುಗಳ ಭಯ

ಮನಬಿಚ್ಚಿ ಮಾತನಾಡಲು

ಇಚ್ಚಿಸುವ ನಮ್ಮ

ನಾಲಿಗೆಗಳಿಗೆ, ಕಿವಿಗಳಾಗಿ,

ನಮ್ಮ ಮಾತುಗಳನಾಲಿಸುವ

ಸುತ್ತಲಿನ ಗೋಡೆಗಳ ಭಯ

 

ನಿಜ ನುಡಿಯಲೇ ಸಖೀ

ಇದೇ ವಾಸ್ತವ

ಇದೇ ನಿತ್ಯ ಸತ್ಯ

ಇಂದೂ – ಮುಂದೆಂದೂ!

**************